Upphaflega ætlaði ég eiginlega að setja inn aðra uppskrift hérna núna. En svo áttaði ég mig á því að í henni nota ég spænska hráskinku og hún er líklega ekki auðfundin núna. Svo að ég geymi þá uppskrift þangað til verkföll leysast. Ætli það verði ekki í ágúst með sama áframhaldi. Æi, þessi uppskrift var reyndar hvort eð er fullsumarleg fyrir þetta veður; vonandi kemur sumar um það bil sem verkfallið leysist … En allavega: engin verkfallsbrot hér.

Í staðinn er hér einfaldur en frekar góður grænmetisréttur sem getur verið smáréttur, pinnamatur, forréttur eða bara meðlæti. Að vísu er hér notað grænkál og þess tími er nú eiginlega liðinn en það má alveg nota t.d. klettasalat í staðinn. Uppskriftin birtist fyrst í maíblaði MAN.

Ég byrjaði á að kveikja á ofninum og stilla hann á 200°C.

Þetta er sætkartöfluréttur og kartaflan þarf að vera frekar mjó svo að sneiðarnar verði ekki of stórar. Ég var með langa og mjóa kartöflu sem var um 500 g en það mætti nota tvær minni; aðalatriðið er að þær séu ekki of sverar. Ég þvoði og þerraið kartöfluna en flysjaði hana ekki áður en ég bakaði hana. Þa má auðvitað alveg gera það en hýðið verður stökkt og gott, nema það sé þeim mun þykkara. En ég skar hana í sneiðar, svona 8 mm-1 cm þykkar; fékk svona 18 sneiðar úr kartöflunni (notaði ekki bláendana).

Svo setti ég 3 msk af ólífu í skál ásamt pipar og salti og velti sætkartöflusneiðunum upp úr henni. Raðaði þeim síðan á pappírsklædda bökunarplötu.

Svo tók ég svona 250 g af kirsiberjatómötum. Það vildi svo til að ég átti fáeina gula kirsiberjatómata sem ég notaði með þeim rauðu, það kemur skemmtilega út. Ég velti tómötunum upp úr olíunni sem eftir var í skálinni, hellti þeim svo í lítið, eldfast mót og bætti við nokkrum timjangreinum (eða dálitlu þurrkuðu timjani). Setti mótið bara á plötuna með kartöflunum, það rúmaðist alveg, en það mætti líka setja það á grind yfir plötunni.

Ég setti sætu kartöflurnar og tómatana í ofninn  og bakaðií um 15 mínúturr, þá voru tómatarnir tilbúnir …

… en sneri kartöflusneiðunum og bakaði þær í 5-10 mínútur í viðbót, eða þar til þær eru vel meyrar og farnar að taka lit. Líklegt er að þær dökkni meira á neðri hliðinni en þeirri efri.

Á meðan grænmetið bakaðist bjó ég til grænkáls-steinseljumauk til að hafa með því. Ég tók 75 g af grænkáli og skar stönglana úr blöðunum, grófsaxaiu þau og setti þau í matvinnsluvél ásamt hellu knippi af flatblaðssteinselju, einum vorlauk, tveimur hvítlauksgeirum, 25 g af pekanhnetum (mega vera valhnetur), safa úr 1/2 sítrónu, pipar og salti.

Ég lét vélina ganga þar til komið var grófgert mauk og hellti svo 3-4 msk af ólífuolíu smátt og smátt saman við.

Maukið á að vera þykkt, ekki fljótandi.

Ég tók svo fetaostskubb og skar hluta af honum (ekki allan, kannski svona 100 g) í teninga, jafnmarga kartöfusneiðunum.

Þegar sætkartöflusneiðarnar voru tilbúnar lét ég þær kólna ögn. Raðaði þeim svo á fat og dreifði klettasalati og tómötum yfir og á milli. Settu teskeið af grænkálsmaukinu á hverja kartöflusneið og dálítinn fetaostsbita þar ofan á.

Ég bar svo afganginn af maukinu fram með.

Það má líka sleppa tómötunum og bera kartöflusneiðarnar bara fram með klettasalati, grænkálsmauki og fetaosti – og svo má sleppa fetaostinum, ekki síst ef kartöflurnar eru hafðar sem meðlæti.

*

Sætkartöflusneiðar með grænkálsmauki, fetaosti og tómötum

500 g sæt kartafla, löng og mjó

3 msk ólífuolía

pipar

salt

250 g kirsiberja- eða konfekttómatar

e.t.v. nokkrar timjangreinar

fetaostur

klettasalat

*

Grænkáls-steinseljumauk

75 g grænkál

1 knippi steinselja

1 vorlaukur

2 hvítlauksgeirar

25 g pekan- eða valhnetur

safi úr 1/2 sítrónu

pipar

salt

3-4 msk ólífuolía