Þetta verður mjög ólíkt gamla blogginu mínu þótt nafnið sé það sama. Hérna ætla ég bara að segja í máli og myndum frá því sem ég er að dunda mér við í eldhúsinu. Það verður af ýmsu tagi eins og þeir vita sem eitthvað hafa fylgst með mér; ég elda fyrst og fremst hversdagsmat af ýmsu tagi (og baka dálítið af kökum og brauði) en svo er ég líka stundum að gera eitthvað óvenjulegt sem ég á ekkert frekar von á að aðrir muni taka sér til fyrirmyndar en hafa kannski gaman af að lesa um. Ég er mikil áhugamanneskja um matarsögu og einhver fróðleikur af því tagi flýtur stundum með.
Eiginlega byrjaði ég á þessu af því að mig vantaði vettvang fyrir matarmyndirnar sem ég er að skemmta mér við að taka. Mér finnst gaman að því og þetta er tilraun, aðallega gerð af því að það rann upp fyrir mér að ég sé matinn dálítið öðruvísi gegnum linsuna á myndavélinni en með berum augum. Og svo er ég að vona að mér sé smátt og smátt að fara fram.
Það sem ég geri hér er yfirleitt kvöldmaturinn minn (eða hádegismaturinn eða miðdegissnarlið) eða þá kökur og annað sem ég tek með í vinnuna og prófa á vinnufélögunum, oftast nær við töluverðar vinsældir. Stærð mataruppskriftanna miðast við það; stundum er þetta bara skammtur fyrir einn en ég elda þó oftar en ekki ríflega og nota afganginn sem nesti í hádeginu daginn eftir. Stundum er skammturinn sem ég elda þó heldur stærri og þá hef ég afganginn sem uppistöðu í kvöldverð næsta eða þarnæsta dag og reyni þá oftast að gera eitthvað sem er gjörólíkt upprunalega réttinum. Stundum set ég þá inn uppskrift að því. – Og svo er ég stundum með fjölskylduna eða aðra í mat og þá elda ég auðvitað í samræmi við það, Ég vil þó sjaldnast fastsetja að þessi uppskrift sé fyrir svo og svo marga því það er svo misjafnt hvað fólk borðar mikið … Sjálf er ég töluvert átvagl en þó ekkert miðað við ákveðna fjölskyldumeðlimi og þar hef ég ekki síst minn tággranna dótturson í huga.
Verið svo endilega ófeimin við að gera athugasemdir og koma með spurningar.
Konan sem kyndir ofninn sinn 
Sæl Nanna
Alltaf gaman að lesa það sem þú skrifar.
Hvaða myndavél ertu að nota og hvaða linsu?
mbk, Ragnar Freyr
Eins beisik og það getur verið eiginlega. Canon EOS 1100D með 18-55 mm linsu, og ég kann ekkert á hana.
Frábært að þú sért komin aftur á netið 🙂
Sæl
Ég fékk mér Nikon – en vinur minn ráðlagði mér að fá mér fasta linsu til að taka myndir af matnum. Nikkor 35 1:1.8 – þá fær maður mjög góða skerpu í myndirnar og litir ná betur að njóta sín.
mbk, Ragnar
Þú ert gúrúið mitt í matargerð! 🙂 Ég hef fylgst með blogginu þínu árum saman og ,,Matarást“ er biblían mín í eldhúsinu. Gaman að sjá hvað þú ert dugleg að blogga hér og allt er svo girnilegt!
Takk fyrir það. Ég er að þessu aðallega af því að mig vantaði vettvang fyrir myndirnar sem ég er að skemmta mér við að taka og líka fyrir tilraunirnar mínar í eldhúsinu (ekki allar jafnvel heppnaðar reyndar). En færslunum fækkar nú líklega eitthvað eftir því sem haustar og birtan minnkar – ég mynda eingöngu við dagsbirtu og reikna ekki með að það breytist á næstunni.
Nanna mín. Ég er nú alveg svakalegur aðdáandi þinn allar götur síðan þú áttir að fá verðlaunin fyrir matarást. Og gaman að þú skulir vera með síðu með mat. Má maður spyrja örstuttra spurninga hér á síðunni ?
Já, guðvelkomið. Ég var að henda upp sérstakri undirsíðu þar sem má setja inn spurningar sem kannski tengjast ekki einstökum uppskriftum.
Eina ruslfæðið, sem ég hef ánetjast í lífinu er taramasalata (og dýfa sleikiputta oní og selleríi). Ég hef reynt að búa það til hér á landi með t.d. norsku kavíartúbunum. Ómögulegt. Hvar fær maður reykt þorskhrogn hér á landi til að búa til almennilegt taramasalata ?
Þú segir nokkuð. Bakkavör var með þetta, gott ef þeir hófu ekki útrásina sína einmitt á reykta þorskhrognamarkaðnum í Bretlandi … Arftakinn er held ég Fram Foods í Reykjanesbæ, það mætti reyna að hafa samband við þá og athuga hvort þeir selja eitthvað á innanlandsmarkað.
Svo minnir mig endilega að ég hafi einhverntíma keypt reykt þorskhrogn í Kolaportinu en hver framleiddi þau man ég alls ekki.
Ef einhver veit eitthvað um þetta, látið þá endilega vita.
Takk fyrir. Kíki á þetta og rapportera.
Rakst á bloggið þitt í leit að „eggjahreiðurs“/fljótandi eyja súpunni frá því í gamla daga. Gæti best trúað að þetta sé sama uppskriftin og mamma notaði. Ég er þér þakklát fyrir hjálpina.
Á eftir að líta við hjá þér oftar. Vel skrifað og vel skipulegt blogg!