Ég er að fara til Berlínar í nótt svo þetta er síðasta bloggið í bil. Á ekki von á öðru en ég muni borða töluvert af svínakjöti í Berlín svo ég ákvað að kveðja einkasoninn með því að elda oní hann grísalund. Fyllta og með steiktum kartöfluteningum.
Lundin var líklega svona 600 grömm. Ég byrjaði á að snyrta hana og skera af henni himnur (nei, þetta eru ekki sinar, þetta eru himnur).
Skar svo djúpan vasa í hana. Það þarf bara að eiga beittan hníf og passa að skera ekki alveg í gegn.
Hrærði saman svona 100 g af rjómaosti, 1 tsk af söxðu rósmaríni (saxaði heldur meira til að strá utan á), 1 msk af furuhnetum, 1 msk af graskersfræjum, 1 msk af þurrkuðum trönuberjum (af því að ég átti þau til) og kryddaði með pipar og salti.
Svo setti ég fyllinguna í vasann, lagði kjöti saman um fyllinguna og kryddaði að utan með pipar, salti og rósmaríni. Lét opið snúa upp.
Síðan vafði ég beikonsneiðum utan um. Eða af því að þetta var lúxusbeikon, þá lagði ég þær reyndar bara yfir og stakk endunum inn undir kjötið.
Svo hitaði ég ofninn í 220°C, hellti dálítilli olíu í eldfast mót, skar rauðlauk í sneiðar og raðaði í mótið, lagði kjötið ofan á og setti 2 rósmaríngreinar og 2 hvítlauksgeira (heila en aðeins kramda) hjá því. Setti í ofninn og steikti í 25 mínútur eða svo, gleymdi að taka tímann.
Á meðan steikti ég kartöfluteninga. Skar tvær stórar kartöflur í teninga, kannski tæpan sentímetra á kant. Hitaði slatta af olíu á stórri pönnu og steikti kartöflurnar við góðan hita (best að setja þær ekki allar í einu á pönnuna, heldur lófafylli eða svo í einu og láta líða svona mínútu á milli svo hitinn detti ekki of mikið niður). Ég kryddaði með pipar, Maldonsalti og þurrkuðu timjani. Það er best að hræra oft í kartöflunum.
Ég steikti þær í svona 10-12 mínútur, eða þar til þær voru meyrar og fallega brúnar, dreifði klettasalati á disk og setti kartöflurnar í miðjuna.
Og þá var kjötið einmitt tilbúið á diskinn. Og ég fyrir Berlínarferðina.
Mikið var ég heppin að rekast á þessa girnilegu uppskrift. Á einmitt grísalund í ísskáp sem ég var að velta fyrir mér hvernig skyldi elda. Alltaf girnilegar og góðar hugmyndir hjá þér, Nanna.
Bestu þakkir og njóttu Berlínar. Guðrún Agnars